Ik schreef vorige week over een vliegwiel dat als het eenmaal op gang is moeilijk te stoppen is. En met het risico arrogant te klinken durf ik te zeggen dat die voorspelling voor deze week wel klopte. Deze week ging verrassend soepel, desondanks het feit dat er een aantal hele belangrijke en bijzondere meetings op de planning stonden.

Van wet naar digitale werking wordt zelfs op het hoogste niveau binnen de overheid erkend als een belangrijke oplossing voor een aantal fundamentele problemen die de (digitale) overheid ervaart. Om een stukje te quoten van dat gesprek: “Iedereen is op zoek naar een combinatie van maatwerk, één overheid en (digitale) uitvoerbaarheid. Dit zou wel eens het typen denken kunnen zijn dat ons helpt om met die spanningen om te gaan.” Ten eerste was het een treffende observatie en een fijne bevestiging van het werk: we zijn dus niet gek. Om deze weeknote weer even met beide voeten aan de grond te houden is het ook belangrijk om te vermelden dat een ander deel van het gesprek ging over vier koeien.

Ook met NeRDS (de Nederlandse Richtlijn Digitale Systemen) lijken we in ons denken een goede weg in te zijn geslagen. Deze week werd ik op verschillende manieren geconfronteerd met de compliancy muur die men ervaart. Meerdere teams zag ik los van elkaar hele mooie en belangrijke producten maken, en desondanks de belofte van maatschappelijke waarde tegen de compliancy muur aanlopen. De kernvraag: Waar moet ik allemaal aan voldoen én hoe laat ik zien dat ik voldoe? Steeds weer bevestigt dit het beeld dat het huidige werken met architectuur hier onvoldoende bij helpt. De vaagheid van waar een oplossing aan moet voldoen blijft bestaan en maakt het voor veel teams binnen de overheid moeilijk te duiden. Aan de andere kant is het ook moeilijk om aan degene die verantwoordelijkheid draagt te laten zien dat alles in orde is. Dat betekent niet dat de mensen die deze keuze moeten maken graag moeilijk willen doen, het is voor hen juist ook heel moeilijk om van iets wat ze niet goed kennen die beoordeling te doen. Het zou heel erg helpen als de mensen die dingen maken, toewerken naar een duidelijk “compliancy” eindpunt, en gebruik kunnen maken van dingen die compliancy het makkelijkste op aarde maakt of vanzelfsprekend inregelt. Anderzijds helpt het besluitvormers als ze direct kunnen weten dat iets op de juiste manier tot stand is gekomen. Mooie weg in het verschiet wat dat betreft en het werken aan/met het team van het Vorderingenoverzicht Rijk en het team dat bij DG Toeslagen werkt aan de benodigde oplossingen voor de nieuwe financiering kinderopvangtoeslag laat zien dat het nuttig werk is. Ik hoop dat we samen komende weken stappen kunnen zetten om dit voor iedereen duidelijker en makkelijke te maken (raakt ook weer een beetje aan mijn vorige weeknote over de naam Bureau Architectuur).

Verder was er nog een bijzonder moment deze week. De overhandiging van het boek en eindrapport Dwars door de Orde, geschreven door Arre Zuurmond, aan de Staatssecretaris Digitalisering Zsolt Szabó. Voor mijn huidige plek, startte ik zoals ik al eerder schreef in het team van Arre, de Regeringscommissaris Informatiehuishouding. Het was een heel klein team en er was heel erg veel te doen. Gedurende die tijd hebben we met elkaar erg hard gewerkt aan het juiste verhaal en de juiste manieren om de grote overheid richting een transformatie te krijgen, niet eenvoudig, wel heel leerzaam. Een heel mooi moment om bij te zijn en nog mooier om te zien welke waardering er is voor het werk dat Arre (met wat hulp van zijn team ;) ) heeft gedaan. Ik hoop dat het boek en nog belangrijker, de beweging daarachter, de opvolging krijgt die het verdient. Want een transformatie is nodig en begint tegelijkertijd met de kleine stappen, die we ook deze week weer hebben gezet.